جزایر گالاپاگوس جزیرهای آتشفشانی در اقیانوس آرام، در ۹۲۶ کیلومتری غرب اکوادور می‌باشد. این گروه جزیره بر روی خط استوا قرار گرفته و بخشی از اکوادور محسوب می‌شود. جزایر گالاپاگوس و آبهای اطراف آن یک پارک ملی و یک منطقه محافظت شده دریایی را تشکیل می‌دهند.
شهرت این جزایر بخاطر گونه‌های جانوری و گیاهی منحصر بفردی است که در این جزایر یافت می‌شوند. این گونه‌ها توسط چارلز داروین مورد مطالعه قرار گرفتند. مشاهدات و نمونه برداری‌های وی در طول این سفر نقش اصلی را در شکل گیری نظریه مشهور داروین به نام فرگشت (به غلط تکامل ) بوسیله انتخاب طبیعی بوده است.
جزایر با قدمت طولانی‌تر که با گذشت زمان ، بصورت تدریجی به زیر سطح آب رفته‌اند. این در حالی است که جزایر جوان‌تر مانند ایسابلا و فرناندینا، هنوز در حال شکل‌گیری هستند. آخرین فوران آتشفشانی در جزیره فرناندینا در سال ۲۰۰۹ رخ داد که مواد مذاب را هم به ساحل و هم به کاسه آتشفشانی آن آتشفشان در حال فوران سرازیر کرد.
